Luxe ontslagvergoedingen lijken op hun retour. Toch geven bedrijven, ondanks duidelijke regels, ontslagen topmannen geregeld meer mee dan een basissalaris. Sluiproutes zijn hen daarbij behulpzaam.
Dat blijkt uit onderzoek van beleggersvereniging VEB naar uitgekeerde vertrekvergoedingen door Nederlandse beursfondsen in 2011 en 2012.
Ook NRC publiceerde zaterdag, mede op basis van door de VEB verzamelde gegevens, over de trends in Nederland ten aanzien van ontslagvergoedingen.
Het onderwerp is weer actueel nadat onlangs onder andere Imtech, Brunel en Telegraaf Media Groep (TMG) bestuurders de deur wezen.
Sluiproutes
De echte uitwassen waar bestuurders enkele basissalarissen meekrijgen, speelden de laatste twee jaar minder dan voorheen.
Bestuurders die na 2004 zijn aangetreden mogen volgens de Nederlandse voorschriften voor goed ondernemingsbestuur (code Tabaksblat) niet meer dan één basissalaris aan exitvergoeding meekrijgen.
Wel blijken bedrijven via allerhande sluiproutes gevallen toplieden meer te kunnen uitkeren dan eenmaal het jaarsalaris.
Dit gebeurt bijvoorbeeld door behalve een jaarsalaris ook de opzegtermijn (vaak zes maanden) uit te betalen.
Mede hierdoor zal de in december vorig jaar ontslagen Michiel Herkemij van Douwe Egberts minimaal 1,5 miljoen euro toucheren. Dat bedrag kan nog oplopen, afhankelijk van de jaarresultaten van Douwe Egberts, dat pas op 30 juni de boeken sluit.
Een andere ontsnappingsroute is dat vertrekkende bestuurders bij hun afscheid een extra storting in de pensioenpot krijgen. De in 2012 bij AkzoNobel afgezwaaide topman Hans Wijers kreeg vorig jaar 1,1 miljoen euro gestort.
Wout Dekker van diervoedergigant Nutreco eerder zelfs 1,3 miljoen euro vanwege een ‘substantieel tekort' in zijn spaarpot.
Advies
Ook populair bij de raden van commissarissen blijkt het overeenkomen van een adviseurschap. De ontslagen topman mag dan symbolisch aanblijven als adviseur en behoudt zijn salaris. In de praktijk zal nog maar weinig van zijn diensten gebruikgemaakt worden.
De per 1 januari bij Van Lanschot vertrokken Floris Deckers heeft zo'n adviseurcontract die hem maximaal 75 duizend euro kan opleveren. Ook voormalig Heijmans-topman Gerrit Witzel bleef op deze manier wat langer op de loonlijst.
Bij technisch dienstverlener Imtech sneuvelden zowel bestuursvoorzitter Rene van der Bruggen als financiële man Boudewijn Gerner. De financiële rapportage rammelde, bij een Pools project was fraude in het spel en in Duitsland blijken eerder ontkende hogere debiteurenverliezen toch te bestaan. Van der Bruggen zou in 2013 al met pensioen gaan. Gerner krijgt als adviseur dit jaar nog 490 duizend euro.
Lucratief falen
Voor beleggers niets erger dan een falende topman die met miljoenen naar huis wordt gestuurd.
In deze categorie viel Grontmij-bestuurder Jean Luc Schoebelen op die vorig jaar 2,7 miljoen euro in contanten meekreeg, ruim vijf keer zijn jaarwedde. ‘Om langdurige en kostbare juridische procedures te voorkomen', aldus het ingenieursbureau.
Behalve Schnoebelen konden ook topman Sylvo Thijsen en financieel directeur Mel Zuydam inrukken na een desastreus uitgepakte overname van het Franse Ginger.
Zij kregen respectievelijk 780 duizend euro (ruim 1,5 keer basissalaris) en 355 duizend euro (eenmaal vaste salaris).
Ook de geestelijk vader van de splitsing van TNT in een postbedrijf (PostNL) en wereldwijde pakketbezorger (TNT Express) vertrok goudgerand. Peter Bakker kreeg 2,7 miljoen euro, drie jaarsalarissen, mee. Zijn als vrijwillig gemelde vertrek zal niet geheel uit eigen beweging zijn geweest.
Twee keer
Herman van Campenhout komt tweemaal op de lijst voor. Hij was vanaf begin 2010 vier maanden bestuursvoorzitter bij uitzendconcern USG People, maar daar stond een ‘gebrek aan chemie' een langer verblijf in de weg. Die flitsbaan leverde hem een vertrekpremie van 1,5 miljoen euro op.
Daarna ging hij het avontuur aan bij TMG. Ruim twee jaar sleutelde Van Campenhout daar aan een marsroute voor het mediaconcern, maar moest in april dit jaar opstappen en kreeg 600 duizend euro mee.
TMG ontdeed zich vorig jaar ook al van operationeel directeur Patrick Morley, eind 2010 verantwoordelijk voor de aankoop van vriendenwebsite Hyves. 43,7 miljoen euro bleken weggegooid geld. Morley's ontslag kostte nog eens 1,2 miljoen euro.
Ook NRC publiceerde zaterdag, mede op basis van door de VEB verzamelde gegevens, over de trends in Nederland ten aanzien van ontslagvergoedingen.
Het onderwerp is weer actueel nadat onlangs onder andere Imtech, Brunel en Telegraaf Media Groep (TMG) bestuurders de deur wezen.
Sluiproutes
De echte uitwassen waar bestuurders enkele basissalarissen meekrijgen, speelden de laatste twee jaar minder dan voorheen.
Bestuurders die na 2004 zijn aangetreden mogen volgens de Nederlandse voorschriften voor goed ondernemingsbestuur (code Tabaksblat) niet meer dan één basissalaris aan exitvergoeding meekrijgen.
Wel blijken bedrijven via allerhande sluiproutes gevallen toplieden meer te kunnen uitkeren dan eenmaal het jaarsalaris.
Dit gebeurt bijvoorbeeld door behalve een jaarsalaris ook de opzegtermijn (vaak zes maanden) uit te betalen.
Mede hierdoor zal de in december vorig jaar ontslagen Michiel Herkemij van Douwe Egberts minimaal 1,5 miljoen euro toucheren. Dat bedrag kan nog oplopen, afhankelijk van de jaarresultaten van Douwe Egberts, dat pas op 30 juni de boeken sluit.
Een andere ontsnappingsroute is dat vertrekkende bestuurders bij hun afscheid een extra storting in de pensioenpot krijgen. De in 2012 bij AkzoNobel afgezwaaide topman Hans Wijers kreeg vorig jaar 1,1 miljoen euro gestort.
Wout Dekker van diervoedergigant Nutreco eerder zelfs 1,3 miljoen euro vanwege een ‘substantieel tekort' in zijn spaarpot.
Advies
Ook populair bij de raden van commissarissen blijkt het overeenkomen van een adviseurschap. De ontslagen topman mag dan symbolisch aanblijven als adviseur en behoudt zijn salaris. In de praktijk zal nog maar weinig van zijn diensten gebruikgemaakt worden.
De per 1 januari bij Van Lanschot vertrokken Floris Deckers heeft zo'n adviseurcontract die hem maximaal 75 duizend euro kan opleveren. Ook voormalig Heijmans-topman Gerrit Witzel bleef op deze manier wat langer op de loonlijst.
Bij technisch dienstverlener Imtech sneuvelden zowel bestuursvoorzitter Rene van der Bruggen als financiële man Boudewijn Gerner. De financiële rapportage rammelde, bij een Pools project was fraude in het spel en in Duitsland blijken eerder ontkende hogere debiteurenverliezen toch te bestaan. Van der Bruggen zou in 2013 al met pensioen gaan. Gerner krijgt als adviseur dit jaar nog 490 duizend euro.
Lucratief falen
Voor beleggers niets erger dan een falende topman die met miljoenen naar huis wordt gestuurd.
In deze categorie viel Grontmij-bestuurder Jean Luc Schoebelen op die vorig jaar 2,7 miljoen euro in contanten meekreeg, ruim vijf keer zijn jaarwedde. ‘Om langdurige en kostbare juridische procedures te voorkomen', aldus het ingenieursbureau.
Behalve Schnoebelen konden ook topman Sylvo Thijsen en financieel directeur Mel Zuydam inrukken na een desastreus uitgepakte overname van het Franse Ginger.
Zij kregen respectievelijk 780 duizend euro (ruim 1,5 keer basissalaris) en 355 duizend euro (eenmaal vaste salaris).
Ook de geestelijk vader van de splitsing van TNT in een postbedrijf (PostNL) en wereldwijde pakketbezorger (TNT Express) vertrok goudgerand. Peter Bakker kreeg 2,7 miljoen euro, drie jaarsalarissen, mee. Zijn als vrijwillig gemelde vertrek zal niet geheel uit eigen beweging zijn geweest.
Twee keer
Herman van Campenhout komt tweemaal op de lijst voor. Hij was vanaf begin 2010 vier maanden bestuursvoorzitter bij uitzendconcern USG People, maar daar stond een ‘gebrek aan chemie' een langer verblijf in de weg. Die flitsbaan leverde hem een vertrekpremie van 1,5 miljoen euro op.
Daarna ging hij het avontuur aan bij TMG. Ruim twee jaar sleutelde Van Campenhout daar aan een marsroute voor het mediaconcern, maar moest in april dit jaar opstappen en kreeg 600 duizend euro mee.
TMG ontdeed zich vorig jaar ook al van operationeel directeur Patrick Morley, eind 2010 verantwoordelijk voor de aankoop van vriendenwebsite Hyves. 43,7 miljoen euro bleken weggegooid geld. Morley's ontslag kostte nog eens 1,2 miljoen euro.